بررسی اثر سیلیبینین استخراج شده از گیاه خار مریم بر ژن های کلیدی دخیل در فرآیند آپوپتوز در سلول های سرطان سینه

سرطان سینه یکی از معمول ترین سرطان ها در میان زنان جهان است. درمان های رایج که برای از بین بردن سرطان بکار می روند، اثرات درمانی اندک و اثرات مخرب فراوان دارند از این رو محققان درجستجوی عواملی هستند که علاوه بر اثرات درمانی قوی و کاهش رشد سلول های سرطان، اثرات جانبی اندکی نیز داشته باشند. آنتی اکسیدانت های پلی فنلی از عوامل قوی مهار کننده سرطان بشمار می روند که در سال های اخیر توجه محققان بسیاری را به خود جلب نموده اند. از میان این آنتی اکسیدانت های پلی فنلی عصاره بدست آمده ازدانه های گیاه خار مریم (milk thistle) اهمیت فراوانی دارد که به آن سیلیمارین می گویند. مطالعات اخیر نشان داده است که عمده خواص ضد سرطانی سیلیمارین از ترکیب سیلیبینین ناشی می گردد که حدود 90% سیلیمارین را تشکیل می دهد. اثرات ضد سرطانی سیلیبینین بر سرطان های پروستات، پوست، کارسینومای مثانه و سرطان کلون بطور گسترده ای مورد مطالعه قرار گرفته است. بنابراین، ما در این پروژه ضمن انجام تست mtt، غلظت هایی از سیلیبینین را بدست آوردیم که باعث مهار رشد دردو رده mda-mb-453 و bt-474 از سلول های سرطان سینه می شد و سپس برای بررسی اثر این ماده بر ژن های کلیدی دخیل در آپوپتوزیس و تایید نتایج حاصله، محتوای mrna ی این سلول ها را در چندین مرحله و با استفاده از تکنیک real-time pcr مورد بررسی قرار دادیم. مطالعات ما نشان دادند که سیلیبینین باعث افزایش بیان ژن bax و کاهش بیان ژن bcl-2 در سلول های نام برده می گردد. این نتایج نشان می دهند که سیلیبینین می تواند سبب القاء آپوپتوزیس در سلول های سرطانی تیمار شده گردد. این ماده می تواند بعنوان داروی موثر وکاندید مناسبی بر علیه سرطان ها بویژه سرطان سینه باشد.